ჩვენ გვძულდა კობი. გვძულდა მისი სწრაფვა პირველობისკენ და გვძულდა მისი გაღებული მსხვერპლი. თორმეტი წლის ბავშვების გადმოსახედიდან უკანასკნელი ადამიანების სამყოფელში გავუშვით, ჩვენი ჭკუით წერტილი დავუსვით, დავამთავრეთ – როგორც ქართველი პოლიტიკოსები იტყვიან ხოლმე. იქამდე ძმაკაცივით ვუყურებდით, დიდი კაცი იყო, მაგრამ კობი მაინც პატარა ძმასავით გვყავდა, რადგან შაკი იყო ჩვენი დიდი ძმა. ლეიკერსიც შაკის გამო შევიყვარეთ და კალათბურთიც … ვრცლად ჩანახატი ბავშვობიდან – როგორ შევიყვარეთ კობი